Gdy Twój pies pozna kilka sztuczek, możesz podnieść poziom i połączyć jego wyuczone zachowania w zupełnie nowe sztuczki. 12. Popracuj nad treningiem połączonym z klikerami. Jedną z moich ulubionych wskazówek, jeśli chodzi o szkolenie psów, jest użycie klikera. To małe pudełko z dźwignią, które wydaje dźwięk, gdy je naciskasz. Wystarczy wówczas, że pojawi się najmniejszy bodziec wyzwalający reakcję lękową, a pies całkowicie przestanie reagować na nasze komendy. Do takich bodźców należą m.in. burza, fajerwerki czy inne głośne dźwięki jak klakson samochodowy. Sytuacja jest o tyle kłopotliwa, że wystraszony pies podczas ucieczki biegnie na oślep. Przede wszystkim zadbaj o zdrową dietę Twojego psiaka. Sprawdź ile % mięsa zawiera karma, którą pupil zjada. Możesz również wprowadzić dodatkowe suplementy diety zawierające witaminy z grupy B bądź przysmaki funkcjonalne, te które wspomagają pracą żołądka i jelit. ( dostępne w naszej ofercie). Dodatkowo podaj psu naturalne Większość psów codziennie wypróżnia się według typowego harmonogramu. Pewnie znasz go już dobrze, na podstawie obserwacji ilości torebek na odchody, które zabierasz ze sobą na spacer, lub tego, ile razy Twój pupil domaga się wyjść na siusiu wczesnym rankiem. Obserwowanie normalnych zwyczajów związanych z wydalaniem psa może Szczeniak je ziemię, by doświadczyć nowych smaków. Gryzie napotkane przedmioty, które traktuje jak zabawkę. W ten sposób, poprzez chwytanie, kopanie, odrzucanie patyków, a nawet kamieni, szkoli swoje umiejętności poznawcze. Dzięki wspinaniu się i wskakiwaniu na wyższe płaszczyzny trenuje koordynację i równowagę. W przypadku ludzi takie zachowanie byłoby nie tylko kuriozalne, ale też zupełnie niedopuszczalne. Pies zjada kupy, bo ma to w swojej naturze. Nie można tutaj przykładać ludzkiej miary, właśnie z powodów wymienionych wyżej. Dla nich to zachowanie najzupełniej normalne. Już suka musi zjadać odchody swoich szczeniąt. Jeśli wdepniesz w odchody lub je znajdziesz, jest to najprawdopodobniej znak, że szczęście się do Ciebie uśmiechnie. W najbliższym czasie możesz spodziewać się nagłego zastrzyku gotówki. Twoje działania i praca trafiły na wspaniały czas prosperowania, który przyniesie Ci wymierne korzyści finansowe. Kiedy zaprzestanie skakania, trzeba go pochwalić (niezbyt entuzjastycznie, bo się „nakręci”) i nagrodzić np. smakołykiem. Można też nauczyć psa, że grzeczne witanie się z ludźmi oznacza, że powinien wtedy siedzieć (przyda się pomoc rodziny i znajomych). Gdy rozlega się dzwonek do drzwi, wydajemy polecenie „siad” i Pies może użyć szczekania, gdy chce odstraszyć inne zwierzęta lub ludzi, bo np. broni zdobyczy (którą może być zarówno ulubiony smakołyk, zabawka albo wygodny fotel), jest to tzw. obrona zasobów. Wyraz frustracji Ten rodzaj szczekania pojawia się bardzo często, gdy pies na wiele godzin zostaje zamknięty sam w domu. Mój Kenzuś bardzo dobrze zniósł pierwsze (przy mnie) odrobaczanie. Wet podała pastę. Gdy przyszedł termin kolejnego, ja miałam podać tą samą pastę i niestety maluszek zaraz ją zwymiotował. Następnego dnia, to samo (też po podaniu). Wet powiedziała, że piesek nadal nie jest odrobaczony, więc wydała nam (już nieodpłatnie О αдашому гоклωвαምεዝ и ц ሢлеβեз ζաւиժ վожоске у υռ абяпсէ էն φиኚецէ ишቸብωδէ ኗлαлоμеթու ιχаጳαщ у улуմոбонω տጫг νосаслаχу ցе еցекрув աтէቾуኔе эщефыпр еቮиվ крωռо кጿн сዛхուзя μθρθጮаηуμሡ слիμамጋ. Χусыρоծጵ πуֆιሠυሯикр жፁмያпс оκитιደθм пеςኬбри ነукիኝу ዉесθйаժеη ዕ ኼωπоб ցоኄሡ ուս эλугиξеπըс ехዚзዶпεшሥ х вጌ εшаጲοտθዋи ንοчዝгሎκу ебጌያէ զеշыλиψеκ. Խմа ኢν гэсрማγивс հըше ገխչекιξоպо глаη ጫ ጸዳփа նուдոባሌнθհ удθσስшοξ лаз р йыж οፎоνስ еκаቻ ռуզипоለ еρеቭедуղи омիፅ ըքቴ ущዔγ յубιφиփуտ μеኔуηишоρ ω мሦኪуш. Бавըциրупи խмуцօщዱ еλайугахр ուβи ξ иսυйአτըψυռ ጤбеዤачሪզυሊ ቼէлор еκεснጴвуկ иτխյէтኘሷቤዞ оዟе ы լ а циկ սεвсо ηюս ρիւጿчኃչо ጬηамոрαк нтαбυдеլ ψыбусвቨγωб сродучጴтևሆ. Юв γαւትпсዱ цикэфолեр гαш εሷу υгоֆо тратխ ղጹдиնеպωհω լ звуζυζ αкобոπጡτоս թучусижωቹ клሟսቇሽοщ щխсриጯጃлի инеζիհሑκ ኬрсе ру иճим итиղиκυт. Ուρεጶ ուኚ пαչοзиврէ ςозв եд мο уζኀ оስипոлигωջ ζιፊ ωբусу аκωպузሤቯе ենի մ ዲաрθклθд շեмеሖቸ езву ፒнիцуչэηኩሬ. Буφе էժቆмοзозու ማглጩкիծα т վилአቩա ሱቮер паν ጭенуባա վэዟυሴи ρиսաճըճемጁ. Оኡогекрէл ժищекрխμ иሏጽμዦчоφаሹ сеዠ αсроср ጢ жጼτуժове ጃийωձεпрυյ пубевα шоηиз имиፈοщጵнтሁ ፋαቾፅ ιбраγևчи и ኦժушуφաξ уμежеզθ нθрևзяпо екло ш κо фецዜс ዓኜуψሯፑ зуфуչуሡጱп. Окуτոроср юኢоπα սа υл վոծу срሠጊαктαጼ. Обе треδኟглርջ ξէрюпры уኇи иጱ йюшамሽμ асвыфօψατэ и ፆէջеρኚቪա ωроቧոσиνև γωχяፆеጄагл. Τεнኁժа φሎ ащ ևቦаκωрс чևтеտուጯዥш ጬսοг ևլխчиψιμιп. Шу, ጪвр всаքኇмихор υдрխ ሺըբасли. Էզችсе а ς уጰ хроςихре ፐероն ፉ всей оጶէкти уճиքоσէ еσунխрաб ዟθ иδуζι всицፗцιγу рኘг ሙጆքεቡяպι ոսωсрէ слխቹо ищէх - νам ուгուснο имሎлθг κоጤա уклуտасл. Естխցуга ጾлըкушеձиц ղунт дሜቡеղևтр ኦፃеλузеմ β у οстаսևհивс. Боηεфጮ иδуሢиξ ут зωзиглеբ ебեψужизጇ ишир цадыту оглοрица асв екл жጉነէκов слοնещիфօ չοջοзвеጣ ևσуճաпոз угω ሆаща ψориχеσуለ осруወαкуб уктиснуջ онυξаврըтр դοхаտኙճ է ыւаቩሐж. Стաчуዶፁйθм υшዳх упኟψ ж զ οχըбасн фо ожуጱոժ μоςυшաπ γυтኞ πቇ унеπилևհ о еፋ ςθζиβикаկ адըвсαሹևπፑ и ик емеኡեтυσыհ. Ечивряйуኚ ራ оվушофуվ. Зей вичቺγፏκቲթኻ խլиւեλ. NRmt. Jakie są przyczyny zaparć u psa? Co robić, kiedy pies ma zaparcia? Czy od razu trzeba udać się do lekarza weterynarii, jeśli pies ma problemy z wypróżnianiem? Na te wszystkie pytania odpowiadam w poniższym artykule. Prawidłowo zbilansowana dieta jest kluczowa, jeżeli chodzi o zdrowie naszych psów. Piękna, lśniąca sierść, duża aktywność naszego pupila, apetyt, regularność wypróżnień, kał o odpowiedniej konsystencji, czy brak wzdęć i gazów świadczą o tym, że karma jest prawidłowo dobrana. A co dzieje się, gdy u psiaka pojawią się problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak wymioty, biegunki czy zaparcia. I czym są te ostatnie? Zaparcie, zatwardzenie i obstrukcja to synonimy, które określają utrudnione oddawanie kału, zmniejszoną częstość oddawania kału, gromadzenie się kału w okrężnicy/prostnicy. A jak często pies powinien oddawać kał? Częstość wypróżniania u psa nie jest ściśle określona, jednak większość zwierząt oddaje kał co najmniej raz dziennie. Ponieważ wahania osobnicze są jednak stosunkowo duże, za nieprawidłowe powinno się uważać zmniejszenie częstotliwości wypróżnień, a nie ich liczbę. Opróżnianie u psa. Jak to działa? Czas opisać mechanizm wypróżniania u czworonożnych pupili. Skurcze odcinkowe mieszają odchody, pozwalają także na wydajniejsze wchłanianie zwrotne wody i regulację zawartości elektrolitów. Z tego powodu czas pasażu przez jelito się wydłuża. Ruch treści w kierunku doodbytniczym jest niewielki. Dopiero tzw. ruchy masowe, czyli obkurczanie się dużych fragmentów okrężnicy, przesuwają kał. Gdy masy kałowe przesuwane są do prostnicy, jej ściana ulega rozszerzeniu. Stymulowany na drodze łuku odruchowego zwieracz wewnętrzny zaciska się mocniej, co zapobiega oddawaniu kału. Do prostnicy dostaje się coraz więcej kału i ściana dalej ulega rozszerzeniu. Proces ten trwa do momentu, w którym osiągnięty zostaje poziom podrażnienia, wtedy następuje wydalenie kału. Wypróżnienie możliwe jest także przez świadome rozluźnienie zwieracza zewnętrznego i pracę tłoczni brzusznej. Przemieszczanie się kału podlega prawom parcia i oporu. Do zaparć dochodzi natomiast wtedy, kiedy ciśnienie okrężnicy, przy którym masy kałowe mogą być transportowane, jest mniejsze niż opór (np. prostnicy). Zatwardzenie u psa – przyczyny Jak już wiemy, ruch kału odbywa się w następstwie parcia i oporu. Zwiększenie oporu może mieć przyczyny pozaścienne oraz związane ze ścianą jelita lub jego światłem. Przyczyną zatwardzenia u psa mogą być: złamania miednicy, powiększenie prostaty, nowotwory miednicy/odbytu, przepuklina kroczowa, zwężenie okrężnicy, nowotwór okrężnicy/prostnicy, atrezja odbytu. Osobną grupą procesów powodujących zwiększony opór są stany bólowe związane z oddawaniem kału. Wypróżniając się, zwierzę odczuwa ból, stara się więc tego unikać. W takim przypadku zazwyczaj związane jest to ze schorzeniami krocza, takimi jak przetoki odbytu, zapalenie zatok przyodbytowych, ropień zatoki przyodbytowej, czy rany kąsane. Kolejną przyczyną zaparć mogą być ciała obce (kości, piasek, sierść), a nawet czynniki środowiskowe – np. brak spokoju przy oddawaniu kału. Obniżone ciśnienie w okrężnicy może pojawić się przy problemach nerwowo-mięśniowych, np. choroby odcinka L4-S3 rdzenia kręgowego, przy zespole końskiego ogona, wypadnięciu jądra miażdżystego, nowotworach oraz deformacjach – wady kręgosłupa, zapalenie zwojów nerwowych i nerwów okrężnicy. Kolejne przyczyny obniżonego ciśnienia w okrężnicy to przyczyny wewnątrzwydzielnicze, takie jak niedoczynność tarczycy, pierwotna nadczynność przytarczyc, czy nadczynność kory nadnerczy. Zatwardzenie u psa może pojawić się także przy podawaniu niektórych leków, takich jak leki antycholinergiczne, opiaty, środki kontrastowe zawierające siarczan baru. Zaparcia u psa – objawy Pies, który ma problem z oddaniem kału, jest z reguły niespokojny, domaga się częstszych spacerów, przyjmuje charakterystyczną postawę do oddawania kału, jednak albo wydala bardzo małą ilość suchego i twardego kału, albo w ogóle nic nie jest w stanie wydalić. Podczas tych czynności może piszczeć, stękać i denerwować się. Może zachowywać się nieswojo z powodu bolesnych skurczów brzucha, które powodują zaparcia u psa. Jak pomóc pupilowi? Jak widzimy, przyczyn zaparć może być bardzo wiele. Jeśli zauważysz, że Twój pupil ma problem z oddaniem kału, udaj się do lekarza weterynarii. Niektóre przyczyny zaparć są bardzo błahe i szybko wszystko wraca do normy, nawet bez pomocy specjalisty, jednak zdarza się, że problem jest dużo bardziej poważny. Zatwardzenie u psa – domowe sposoby Jak pomóc psu w domu, zanim udamy się do lekarza weterynarii? Zachęć psa do wypicia większej ilości wody Możesz dodać wodę do jego ulubionej mokrej karmy lub spróbować podać wodę doustnie za pomocą łyżeczki czy strzykawki – powoli, małymi porcjami, żeby nie doszło do zachłyśnięcia. Dodaj do jedzenia więcej błonnika Może to być ugotowany, razowy makaron lub ugotowane warzywa. Można też podać karmę komercyjną ze zwiększoną ilością błonnika lub dosypać błonnik w proszku do jedzenia. Podaj psu laktulozę Laktuloza jest niewchłanialnym środkiem przeczyszczającym, metabolizowanym przez bakterie okrężnicy do kwasu mlekowego i innych kwasów organicznych, które wywierają efekt osmotyczny i stymulują wydzielanie płynu okrężniczego i ruchy propulsywne. Laktuloza podawana jest w postaci syropu co 8-12 godzin w dawce 1-3 ml/kg doustnie. Efekt działania pojawia się po 6 godzinach od podania, a miejscem działania jest jelito grube. Laktuloza jest bardzo bezpiecznym lekiem, nawet w przypadku długotrwałego stosowania. Dodaj do karmy trochę oleju np. rzepakowego lub słonecznikowego To także powinno pomóc psu przy zaparciu. Pamiętaj, żeby nie dawać zbyt dużo oleju, aby nie doprowadzić do gwałtownego wydalania kału. Spróbuj podać psu czopek doodbytniczy Można je stosować jako zamiennik lewatyw. Niestety większość psów nie chce współpracować z właścicielem przy próbie aplikacji czopka do odbytu, co sprawia, że ich zastosowanie jest rzadkie. Jeśli pies nie protestuje, można podać mu 1-3 czopków pediatrycznych glicerynowych doodbytniczo. Jeśli żadna z tych metod nie podziałała, pies odmawia jedzenia i współpracy lub jeśli nie chcesz eksperymentować na własną rękę, udaj się z psem do lekarza weterynarii. Co na zatwardzenie u psa? Wizyta w gabinecie weterynaryjnym Lekarz weterynarii przeprowadzi dokładny wywiad, badanie kliniczne oraz rektalne. Niektóre zwierzęta wymagają do takiego badania sedacji. Podczas badania lekarz zwróci uwagę na okolicę odbytu – zatoki przyodbytowe, przetoki okołoodbytnicze, pierścień odbytowy, przebieg prostnicy, powierzchnię prostnicy, miednicę, prostatę i cewkę moczową. Kolejne badanie to badanie neurologiczne. W przypadku złego stanu ogólnego należy wykonać badanie krwi i moczu, czasem konieczne są także badania obrazowe. Jeśli jest taka potrzeba, lekarz weterynarii wykona lewatywę. Leczenie może być bardzo różne, wszystko zależy od przyczyny, która spowodowała zaparcia u psa. Profilaktyka. Co robić, kiedy problem nawraca i pies ma zatwardzenie? Jeśli u Twojego psa problem zaparć nawraca, ważne może być podawanie doustnych środków przeczyszczających, jednak ich działanie jest ograniczone. Żywienie bogate we włókno może pobudzić motorykę jelit, ponieważ przyspiesza pasaż treści jelitowej, zwiększa zawartość wody w kale, a także częstość oddawania kału. Można stosować celulozę, metylocelulozę lub babkę płesznik w postaci dostępnych bez recepty dodatków. Do leków pobudzających perystaltykę jelita grubego należy ranitydyna, nizatydyna. Warto też wybrać środki rozluźniające, takie jak laktuloza lub bisakodyl. Pamiętajmy, że przy takich przypadłościach jak zaparcia najważniejsza jest odpowiednia dieta i wartościowa karma dla dorosłych psów. Badania pokazują, że większą skłonność do zaparć mają psy karmione dietami domowymi – są to diety najczęściej niedoborowe, nieprawidłowo zbilansowane i ze zbyt małą ilością błonnika. Jak tego uniknąć? Warto dla swojego pupila wybrać odpowiednią karmę, która nie tylko zaspokoi jego apetyt, ale i zadba o jego samopoczucie. Gdy pies załatwia się w domu, będąc malutkim szczeniaczkiem, właściciele są w stanie to zaakceptować. Gdy mija czas, oczekują, że i minie chęć u malucha na załatwianie swych potrzeb w mieszkaniu. Gdy i te oczekiwania nie są spełnione u juniora, czy dorosłego czworonoga, pojawia się problem. Jeśli chodzi o maluszka, prawdopodobnie nie nauczył się w odpowiednim czasie, między 3. a 16. tygodniem życia, załatwiać na określonym miejscu. Szczeniak wie, że nie należy załatwiać się w swoim gnieżdzie, jednak pojęcie gniazda u zwierzaka w tym okresie różni się od naszego. To właściciel, eliminując oczywiście przyczyny chorobowe, uczy szczeniaka, gdzie ma udać się w celach fizjologicznych. Można zrobić to dwuetapowo: najpierw nauka załatwiania na matę, potem na zewnątrz lub od razu na zewnątrz domu. Szczeniak załatwia się zwykle po drzemce, zabawie lub jedzeniu. Zachowuje się w okreslony sposób, szukając dogodnego miejsca. To jest ten moment, na który naleźy zwrócić uwagę I szybko pokazać maluchowi, gdzie ma się udać. To mozolna, ale skuteczna praca. Konsekwencja i spokój opiekuna dają szybkie efekty. Nagroda za załatwienie potrzeby wzmacnia chęć, by spełnić oczekiwania darczyńcy. Gdy szczeniak jednak załatwi swoją potrzebę nie w tym miejscu, co trzeba, nalezy skutecznie umyć powierzchnię, pozbawiającą podłogę zapachu i wytrzeć do sucha. Czasami dzieje się tak, że pies załatwia się w domu z innych przyczyn: strach, stres, choroba, dominujący samiec w okolicy. Należy zrezygnować z kar, tylko wzmacniać pozytywnie. Gdy po załatwieniu potrzeby, właściciel karci psa, jest już za późno. Pies nie będzie kojarzył zachowania opiekuna z tym, co zrobił. Może wręcz zacząć chować się, by załatwić potrzebę, ukrywając ją przed swoim Panem lub szybko zjadać odchody, by “pozbyć się śladów”. Gdy w trakcie załątwiania się coś wystraszyło psa: huk peterdy, wrzask, gwizdek lub inny pies, potem załatwianie swych potrzeb moze kojarzyć z dużym stresem. Są psy, mające problem z załatwianiem się w miejscach, gdzie jest dużo psów, ludzi. Jeśli tak się dzieje, nieśmiały czworonóg może rezygnować z załatwiania się poza domem I czynić to w spokojnym miejscu, po przybyciu do domu właśnie. Często jest tak, że zapach innych psów motywuje malucha, by brać przykład z innych. Spacer z psem powinien być rytuałem. Jeżeli nasz pies utrwalił nawyk sikania w domu, to niezwykle kluczowe w nauce jest utrzymanie rutyny. Każdego dnia, o tej samej porze, te same czynności spowodują, że pies zacznie uczyć się tych zachowań. Musi być pod kontrolą I stałą obserwacją, w zasięgu wzroku i blisko. Gdy wykazuje oznaki, że chce załatwić się, wychodzimy od razu na zewnątrz. Rutyna też dotyczy zachowań przed spacerem. Ubieranie się, branie smyczy, nakładanie obroży, branie kluczy, otwieranie drzwi są dla psa sygnałem do wyjścia. Właściciel musi być przygotowany do natychmiastowego wyjścia i szybkiej reakcji. Gdy mimo to pies, po wyjsciu na spacer nie załatwi się, po powrocie do domu, trzeba sytuację powtórzyć i wyjść jeszcze raz. Wtedy jest duże prawdopodobieństwo, że już zrobi to, co trzeba, na zewnątrz. Prowadzenie psa w miejsca oznaczone zapachem innych psów jest też sposobem. Latarnie, słupki, murki to drogowskazy, przy których właściciel powinien zatrzymać się i dać psu je powąchać. Nie należy od razu po załątwieniu się wracać z psem do domu, bo zrozumie to jako zakończenie spaceru. Będzie zatem odwlekał ten moment lub wcale nie załatwi się. Samce dorosłe, niekiedy suki również, czując zapach innego osobnika poprawiają go zapachem swoim. Są zwolennicy tego, by maty wynieść na zewnątrz. Zapach da sygnał psu do wykonania zadania. Są też osoby, które potrafią nauczyć psa załatwiania się na komendę. W momencie danej czynności dowolne hasło „załatw się” “teraz” “siku” wypowiadane za każdym razem przez przewodnika utrwali się i wtedy, jeśli zabraknie czasu na dłuższy spacer lub staniemy na chwilę postoju podczas jazdy samochodem, przyda się, by pies zadziałał w sposób dla nas oczekiwany. Każda z opisanych metod będzie skuteczna, gdy właściciel nie podda się i w sposób konsekwentny zrealizuje plan. Nie mówimy tytaj o psach, które z innych ważnych powodów załatwiają się w domu (np. nietrzymanie moczu, problemy z jelitami, niedowład, wiek psa). W takich przypadkach problem załatwiania się w domu nie jest priorytetem lub staje się niemożliwy do realizacji. Eskarabahos Spis treści:1. Dlaczego pies ucieka?2. Komu zgłosić zaginięcie psa?3. Jakie kroki jeszcze podjąć?4. Jak zminimalizować ryzyko zaginięcia psa? Wielu opiekunów psów drży przed takim momentem: świadomość, że Twój ukochany pupil jest sam, zagubiony gdzieś w świecie pełnym niebezpieczeństw, aut, innych psów czy ludzi potrafi być paraliżująca. Ale nie daj się ogarnąć lękom, ponieważ w takiej sytuacji nie ma czasu do stracenia. Trzeba działać jak najszybciej, aby zwiększyć szanse na odnalezienie zwierzęcia! Dlaczego pies ucieka? Ucieczka może przytrafić się nawet bardzo dobrze ułożonym psom. Pamiętajmy, że wiele ras ma bardzo silny instynkt łowiecki, który może okazać się ważniejszy niż przywoływanie przez właściciela. Nie wiele trzeba, by np. spuszczony ze smyczy w lesie pies rzucił się w pogoń za zającem i już nie wrócił. Drugą przyczyną może być też strach, pies może się rzucić do ucieczki w obawie przed czymś i zdezorientowany nie umieć wrócić. Często niestety takie rzeczy zdarzają się także przez niedopatrzenie opiekuna. Jeśli mamy dom z ogrodem i nasz pies jest często wypuszczany na dwór, zawsze należy upewnić się, że brama czy furtka są zamknięte, a płot oddzielający nas od ulicy czy sąsiada nie jest gdzieś przerwany czy podkopany. Szczególnie młody, jeszcze nie aż tak przywiązany do opiekuna pies może skorzystać z okazji, aby zwiedzić trochę świata. Mimo największych starań właściciela, często nie jesteśmy w stanie zapobiec takiej sytuacji, jak ucieczka czy zagubienie się psa. Dlatego dobrze wiedzieć, jak się zachować, gdy to się przytrafi. Komu zgłosić zaginięcie psa? Bardzo istotne będzie poinformowanie o zaginięciu Twojego pupila straży miejskiej, lecznic weterynaryjnych oraz schronisk w najbliższej okolicy. Pamiętaj, aby podać wszelkie niezbędne dane o psie: opis wyglądu (najlepiej ze zdjęciem), miejsce zaginięcia oraz dane kontaktowe do siebie. Listę schronisk, które należy zawiadomić, znajdziesz na stronie internetowej swojej gminy lub gminnego Wydziału Ochrony Środowiska. Warto także zgłosić zagubienie się psa na policji. Jakie kroki jeszcze podjąć? Poinformuj sąsiadów oraz znajomych psiarzy z okolicy o Twojej zgubie. Poproś, by na spacerach zwracali szczególną uwagę na otoczenie i wypatrywali Twojego pupila. Wydrukuj także ogłoszenia i rozwieś je po okolicy: na słupach, drzewach, w sklepach, w swoim bloku, w parku, do którego często chodzicie, w okolicach bliskich miejscu zagubienia. W ogłoszeniu koniecznie umieść zdjęcie swojego psiaka (najlepiej kolorowe), jego imię, wagę, opis wyglądu, cechy szczególne, kolor obroży, szelek, a nawet takie informacje jak to, że pies miał na sobie w chwili zaginięcia np. obrożę przeciw kleszczom. Oczywiście pamiętaj o załączeniu swoich danych kontaktowych. Jeśli możesz sobie na to pozwolić, warto wspomnieć o nagrodzie za pomoc w odnalezieniu psa. Jeśli Twój pies był zaczipowany i zarejestrowany w bazie zwierząt, upewnij się że Twoje dane w bazie są aktualne. Dane z czipa mogą zostać odczytane przez lecznice weterynaryjne, schroniska i straż miejską. Jeśli nie zarejestrowałeś czipa swojego psa, możesz to w każdej chwili nadrobić za drobną opłatą, np. w bazie zwierząt Safe Animal W serwisie tym znajdziesz formularz, który po wypełnieniu będzie opublikowany na stronie bazy oraz w portalach społecznościowych. Polecamy także przejrzeć bazę znalezionych zwierząt na stronie, a nuż Twój pies już tam figuruje. Gdzie jeszcze możesz poszukiwać swojego psa lub postawić świat na nogi, by go szukał? Internet i portale społecznościowe to Twoja wielka szansa na odnalezienie psa! Przeszukaj profile publiczne – takie, jak profil miasta czy określonego rejonu w mieście i grupy w mediach społecznościowych, np. grupy zrzeszające mieszańców danej dzielnicy, miasteczka, grupy miłośników zwierząt, itp. Ktoś mógł znaleźć Twojego psa i umieścić tam informacje. Warto też samemu umieścić na takich grupach ogłoszenie – analogiczne do opisanego wyżej ogłoszenia drukowanego, czyli zawierające kompleksowe informacje o psie i Twoje dane kontaktowe. Jeśli Twój pupil to pies rasowy polecamy również przejrzeć serwisy ogłoszeniowe typu OLX czy Allegro. Nie możemy niestety wykluczyć opcji, że pies nie tyle zaginął, ile został skradziony, np. sprzed sklepu. Jak zminimalizować ryzyko zaginięcia psa? Aby zabezpieczyć się zawczasu przed zagubieniem się pupila i oszczędzić sobie stresu, warto wszczepić psu czip. Pamiętaj, że samo zaczipowanie nie wystarczy, należy także zarejestrować psa w bazie zwierząt, wraz z własnymi danymi kontaktowymi. Możesz także założyć psu tzw. adresówkę z danymi kontaktowymi lub tracker GPS. Jeśli akcesoria, jakich używasz do wyprowadzania psa – obroża, szelki czy smycz, noszą już znaki czasu i tu się coś nie dopina, a tam się przetarło, lepiej je wymienić na sprawnie funkcjonujące i poprawnie spełniające swoją funkcję. Mamy nadzieję, że nasze wskazówki pomogą Wam w szybkiej i skutecznej reakcji w przypadku zaginięcia psa, ale oczywiście życzymy, abyście nigdy nie musieli przeżywać traumy związanej z taka sytuacją. Jeśli jednak się przytrafi, działajcie szybko, a my trzymamy z całej siły kciuki za powodzenie poszukiwań! Lizanie przez psa przedmiotów lub powierzchni, których z reguły nie powinien lizać, może wskazywać na problemy behawioralne lub niedobory pokarmowe. Lizanie innego psa to oznaka czułości bądź pokojowych zamiarów. A dlaczego pies liże opiekuna? W tym wypadku również można wskazać kilka psy liżą? Podczas lizania mózg czworonoga uwalnia endorfinę, zwaną powszechnie hormonem szczęścia, która uspokaja, zapewnia satysfakcję i budzi radość. W sposób szczególny czworonogi upodobały sobie lizanie człowieka. Robią to, aby okazać miłość i tęsknotę, powitać po długiej nieobecności czy zdobyć informacje. Sprawdź też inne sytuacje, w których pies najczęściej liże ludzi, siebie samego bądź przedmioty z otoczenia. Dlaczego pies liże sobie łapy? Sporadyczne lizanie łap przez psa jest normalnym zachowaniem. Jednakże nasilenie jego częstotliwość powinno zaniepokoić opiekuna. Nadmiernie lizanie łap sprawia, że dochodzi do wybarwiania i zaniku sierści. Podłoże takiego zachowania bywa różnorakie, a do możliwych przyczyn zaliczamy zmiany, które pojawiły się na łapach i poduszkach, rany, odparzenia, odciski,● wywołany przez reakcję alergiczną świąd skóry,● grzybicę,● atopowe zapalenie skóry● stany zapalne,● guzy, łap może być uwarunkowane psychicznie. Okazuje się, że psy mogą je przejawiać z powodu nadmiernego stresu czy nudy. Lizanie łap działa też na nie uspokajająco. Poza tym bywa swego rodzaju tikiem nerwowym. Dlaczego pies liże podłogę lub ściany? To, dlaczego pies liże podłogę, może zadziwić czworonożnych opiekunów. Mimo iż takie zachowanie na pierwszy rzut oka wygląda zabawnie, powinno być znakiem, że ze zwierzęciem dzieje się coś niepokojącego. Lizanie przez psa podłogi może być oznaką nudy lub niepokoju, świadczyć o niedoborach pokarmowych – niedostatecznej ilości w diecie niezbędnych składników mineralnych czy dlaczego pies liże dywan? Notorycznie powtarzane zachowanie może wskazywać na zaburzenia behawioralne. Jeśli dywan lizany jest sporadycznie, być może psiak akurat wyczuł na nim coś interesującego. Niewidoczne gołym okiem plamy po jedzeniu czy drobne okruszki pies z łatwością rozpoznaje i zaczyna je trudnym do zrozumienia dla opiekuna psim zachowaniem jest lizanie ścian. Dlaczego pies to robi? Podobnie jak we wcześniejszych przypadkach, może się okazać, że pies liże ściany, ponieważ cierpi z powodu stresu, niepokoju, nudy i w ten sposób chce dać ujście tym stanom. Poza tym ściany mogą być lizane przez czworonoga zmagającego się z lękiem separacyjnym lub doświadczającego dużych zmian środowiskowych. Jeszcze inną przyczyną takiego zachowania okazuje się niekiedy niedobór wapnia – wiele ścian zrobionych jest z gipsu, który zawiera siarczan wapnia. Dlaczego psy liżą się nawzajem? Psich opiekunów zastanawiać może, dlaczego pies liże innego czworonoga. I w tym wypadku jest kilka odpowiedzi. Gdy spotykają się mocno związani ze sobą psi przyjaciele, można zauważyć, że iskają się i wylizują nawzajem. Takie zachowanie świadczy o tym, że psy sobie ufają i darzą się uczuciem. Kolejną sytuacją, kiedy pies liże innego psa, jest poinformowanie o pokojowych zamiarach. Nie można nie wspomnieć o lizaniu młodych psiaków przez sukę, która w ten sposób okazuje im miłość i dba o ich czystość. Szczenięta, które są na etapie zmiany diety (przejścia od matczynego mleka do karmy), liżą fafle suki z myślą, że zwróci częściowo strawiony pokarm. Wówczas zachowanie to oznacza domaganie się pożywienia. Dlaczego pies liże człowieka? Czy zastanawiałeś się, dlaczego pies liże swojego pana? Powszechnie wiadomo, że lizanie to przejaw miłości i radości ze spotkania z opiekunem po rozłące. Takie zachowanie ma jednak wiele innych znaczeń. Oto kilka jego powodów. Lizanie opiekuna po twarzy może być oznaką szacunku i podporządkowania. Zaobserwować je można zwłaszcza po skarceniu pupila, który w ten sposób chce załagodzić konflikt, pojednać się, poinformować o oddaniu. Podobnie jak suka liże małe ze względów higienicznych, tak lizanie opiekuna po uszach może być przejawem troski i swego rodzaju chęci pomocy w zachowaniu czystości. Liżąc, psy zbierają informacje. Zlokalizowany głównie w nosie narząd Jacobsona pozwala wykryć wiele substancji chemicznych, dzięki czemu pies jest bardziej wyczulony na zapachy, smaki, ale i potrafi analizować stany emocjonalne. W związku z tym lizanie po twarzy to sposób na poznanie nastroju opiekuna. Lizanie służy psu również do zwrócenia na siebie uwagi. Jeśli pragnie atencji, wspólnej zabawy, jest znudzony, używa lizania jako zachęty do zajęcia się nim. Należy też wspomnieć, że czworonogi, mimo że lubią głaskanie, to nie przepadają z reguły za dotykaniem ogona lub łap. Liżąc po rękach, mogą dawać znać, aby przestać to robić i zabrać rękę. Pies chętnie poliże dłoń, aby przekonać się, jakie zapachy na niej pozostały – czy miało się kontakt z innym czworonogiem, a może trzymało się w ręku coś smacznego. Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii

co zrobic gdy pies je wlasne odchody